Şimdilerde elinizde makineyle sokakta gördüğünüz herhangi bir çocuğun fotoğrafını çekmek isteseniz, en mahir modellere taş çıkaracak derecede pozlar verir. Öyle zamanlarda, eski fotoğraflar gelir aklıma. Hani o nasıl duracağını şaşırmış, umumiyetle başkası tarafından yönlendirilmiş pozu eğreti ama bir o kadar da tabii duran insanların pozları.
"Modernizm, rol yapabilmeyi öğrenmektir." diye bir söz hatırlıyorum. Sanırım Cemil Meriç'e aitti. Rol yapmayı öğrenmeye başladık. Fotoğraflarımızda, istediğimiz şekle bürünebiliyoruz. Aynen normal hayatta, işimize geldiği gibi bakabilmeyi, davranabilmeyi öğrendiğimiz gibi.
Bugün bunları düşünürken, Sadrı Alışık'ın Ayla Algan'la oynadığı "Ah Güzel İstanbul" filminden bir kare gördüm. Öncelikle şunu ifade edeyim, bu filmi muhakkak seyretmelisiniz. Konusunun güzelliği yanında, eski İstanbul'a dair pekçok güzel görüntüyü bulabileceğiniz enfes bir film.
Gelelim sahneye:
Sadri Alışık, sokak fotoğrafçısıdır. İki asker İstanbul hatırası çekinmek üzere poz verirler. Bakışlarında yine o bahsettiğim şaşkınlık vardır. Fotoğrafçı:
-Tam böyle durun. Sakın hareket etmeyin. İşte istediğim poz bu. Bizim memlekette şaşkınlık yaraşır delikanlıya.
der ve ben bu söze biterim.
Şaşkın bakışlı delikanlılar (kız-erkek) istiyoruz efendim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder